Lasix 40 mg tabl. 50 (50 x 1) UD

Lasix is aangewezen bij:

• vochtophoping (oedeem) veroorzaakt door hart- of vaataandoeningen, lever- of

nieraandoeningen of door trombose.

• vochtophoping in de longen (longoedeem).

• oedemen veroorzaakt door brandwonden.

• vergiftiging (intoxicatie) door slaapmiddelen.

• licht of matig verhoogde bloeddruk.

Welke stoffen zitten er in Lasix?

• De werkzame stof in Lasix is furosemide.

• Lasix 40 mg, tabletten bevat 40 mg furosemide per tablet. De andere stoffen in dit middel zijn: lactosemonohydraat, magnesiumstearaat, maïszetmeel, gepregelatiniseerd zetmeel, anhydrisch colloïdaal silicium, talk.

• Lasix 20 mg/2 ml, oplossing voor injectie bevat 20 mg furosemide per ampul van 2 ml. De andere stoffen in dit middel zijn: natriumchloride, natriumhydroxide, water voor injecties.

• Lasix 30 mg Prolongatum capsules met verlengde afgifte, hard bevat 30 mg furosemide per capsule. De andere stoffen in dit middel zijn: stearinezuur, gehydrateerd aluminiumoxide, schellak, maïszetmeel, polyvidone, sacharose, talk per capsule. Het lichaam van de capsule is samengesteld uit gelatine, geel ijzeroxide en titaandioxide, het hoedje van de capsule uit gelatine, geel ijzeroxide, indigokarmijn en titaandioxide.

Lasix en andere geneesmiddelen kunnen elkaars werking beïnvloeden. Dit geldt onder andere voor:

Aminoglycosiden (antibiotica) en andere geneesmiddelen die schadelijk zijn voor het oor: de schadelijke effecten van deze geneesmiddelen kunnen versterkt worden door furosemide. Omdat de gehoorschade van blijvende aard kan zijn, mogen deze geneesmiddelen enkel om ernstige medische redenen in combinatie met furosemide worden toegediend.

Chloralhydraat (een kalmerend middel): bij intraveneuze toediening (in een ader) van furosemide binnen 24 uur na de toediening van chloralhydraat zijn in geïsoleerde gevallen de volgende bijwerkingen gemeld: warmteopwellingen, zweetuitbarstingen, opwinding, misselijkheid, een verhoging van de bloeddruk en een versnelling van de hartslag. Bijgevolg is het niet aan te bevelen om furosemide gelijktijdig te gebruiken met chloralhydraat.

Cisplatine (middel tegen kanker): gelijktijdig gebruik met furosemide kan leiden tot gehoorstoornissen. Het schadelijk effect van cisplatine op de nieren kan ook verhoogd worden. Beide producten mogen dan ook niet gelijktijdig worden toegediend.

Sucralfaat (geneesmiddel gebruikt bij maagzweren): furosemide en sucralfaat mogen niet binnen 2 uur na elkaar ingenomen worden. Sucralfaat vermindert namelijk de opname van furosemide via de darmen waardoor de werking van furosemide afneemt.

Vóór het begin van een behandeling met bepaalde geneesmiddelen tegen hoge bloeddruk zal, indien mogelijk, de inname van Lasix gedurende 2 à 3 dagen onderbroken worden. Volg de aanwijzingen van uw arts.

Risperidone (middel tegen schizofrenie, ernstige agressie bij dementie en manische episodes): bij oudere, demente patiënten is voorzichtigheid geboden wanneer Lasix tegelijk met risperidone wordt toegediend. Deze combinatie mag enkel worden toegediend op instructie van de arts die de risico's en baten vooraf zal afwegen.

Levothyroxine (schildklierhormoon): een hoge dosis furosemide kan invloed hebben op de hoeveelheid schildklierhormonen in uw bloed.

Ontstekingswerende middelen, zoals middelen tegen reuma, kunnen de werking van Lasix verminderen.

Fenytoïne (middel tegen epilepsie): de combinatie van fenytoïne en furosemide kan het effect van furosemide verminderen.

Uw arts moet mogelijk uw dosis wijzigen en/of andere voorzorgsmaatregelen nemen als u het volgende geneesmiddel gebruikt:

• Aliskiren - gebruikt om hoge bloeddruk te behandelen.

Antibiotica (middelen ter voorkoming/bestrijding van bepaalde infecties): Lasix kan het toxische effect van sommige antibiotica (aminosiden, kanamycine, gentamycine, tobramycine, cefalosporines) op de nieren versterken, vooral wanneer deze producten wordt toegediend in een hoge dosis. Gehoorstoornissen kunnen in die gevallen van blijvende aard zijn.

1. Mogelijke bijwerkingen

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben. Niet iedereen krijgt daarmee te maken.

De frequentie van de mogelijke bijwerkingen die hieronder worden genoemd, is gedefinieerd overeenkomstig de volgende afspraak:

zeer vaak (komt voor bij meer dan 1 op de 10 personen)

vaak (komt bij 1 tot 10 op de 100 personen voor)

soms (komt bij 1 tot 10 op de 1.000 personen voor)

zelden (komt bij 1 tot 10 op de 10.000 personen voor)

zeer zelden (komt bij minder dan 1 op de 10.000 personen voor)

niet bekend (de frequentie kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald).

Volgende bijwerkingen werden beschreven:

Bloed- en lymfestelselaandoeningen

Vaak:

 concentratie van het bloed (hemoconcentratie)

Soms:

 Tekort aan bloedplaatjes (trombocytopenie)

Zelden:

 Tekort aan witte bloedlichaampjes (leukopenie);

 Toename van bepaalde cellen (eosinofiele cellen) in het bloed (eosinofilie);

Zeer zelden:

 Bloedarmoede als gevolg van een te geringe aanmaak van rode bloedlichaampjes (aplastische anemie)

 Bloedarmoede als gevolg van een te grote afbraak van het bloed (hemolytische anemie)

 Zeer ernstige bloedafwijking (een abnormaal laag aantal witte bloedcellen in het bloed) (agranulocytose)

Immuunsysteemaandoeningen

Zelden:

 Ernstige overgevoeligheidsreacties voor lichaamsvreemde stoffen (anafylactische of anafylactoïde reacties). Raadpleeg onmiddellijk de behandelende arts.

Niet bekend:

 Verergering of activatie van systemische lupus erythematosus (veralgemeende ziekte van het afweersysteem).

Voedings- en stofwisselingsstoornissen

Zeer vaak:

 Stoornissen in het elektrolytenevenwicht, uitdroging en verminderd bloedvolume, in het bijzonder bij oudere patiënten.

 Verhoging van het creatinine en van de triglyceriden in het bloed.

Vaak:

 Daling van de natrium-, chloor- en kaliumgehalten in het bloed.

 Verhoging van het cholesterolgehalte in het bloed.

 Verhoging van het urinezuurgehalte in het bloed wat kan leiden tot jichtaanvallen.

 Verhoging van het urinevolume.

• U bent allergisch voor een van de stoffen in dit geneesmiddel. Deze stoffen kunt u vinden in rubriek 6 van deze bijsluiter.

• U bent allergisch voor sulfamiden (geneesmiddelen die de bacteriegroei remmen).

• Als u lijdt aan uitdroging (dehydratatie) of een vermindering van het circulerende bloedvolume heeft (hypovolemie).

• Als u een sterk verzwakte nierfunctie heeft met verminderde urineproductie die niet reageert op furosemide, de werkzame stof van dit middel.

• Wanneer u een ernstige leveraandoening heeft (leverencefalopathie) waarbij precomateuze en comateuze toestanden optreden.

• Als u een ernstig natriumtekort heeft in uw bloed (hyponatriëmie).

• Als u een ernstig kaliumtekort heeft in uw bloed (hypokaliëmie).

• Als u zwanger bent of borstvoeding geeft (zie "Zwangerschap en borstvoeding").

CNK	0899070
Breedte	85 mm
Lengte	85 mm
Diepte	107 mm

Lees de bijsluiter